นับตั้งแต่ที่ได้ย่างก้าวของการเดินทางไปที่ จังหวัดนครนายกนั้น พวกเรามีแต่ความสุข สุขทั้งตอนการเดินทางไป และการได้เที่ยว แต่กับทุกข์เมื่อตอนเดินทางกลับ !!! เพราะพวกเราเหนื่อยกาน แต่ก้อเก็บความทรงจำดีๆนั้นไว้
เมื่อเราเดินทางไปถึงเย็นวันที่ 31 ตุลาคม 51 พวกเราทั้ง 6 คน ก็แวะไปที่บ้านของ "ปอน" ไปไหว้พ่อแม่พี่น้องของ "ปอน" ก่อน แล้วก็ไปหาข้าวกินที่ตลาดเพราะหิวกานมากแย้ว! อาหารมื้อเย็นของพวกเรา คือ ลาบ น้ำตก ต้มแซบ ส้มตำ มันเป็นอาหารที่สุดยอดไปเลยล่ะ
เมื่อกินกานอิ่มแล้วก็ออกเดนทางไปเก็บของที่บ้าน "ปอน" แล้วมุ่งหน้าไปที่ "รีสอท" ที่เป็นสถานที่พักของพวกเราทั้งหมด 6 คน ในคืนนี้ ในระหว่างการเดินทางไปที่พัก เสบี่ยงอาหารเรานั้นเยอะมาก เหมือนกับเราจะอยู่กานสัก 3-4 วันงั้นแหละ แต่ม่ายใช้ เราอยู่กานแค่ 1 คืน กับอีก 1 วัน มันหน้าเศร้า แต่เราก็สนุกกานมากทีเดียวเลย!!
เย้ยๆๆๆๆ พอเดินทางมาร่วม 20 นาที พวกเราก็ถึงที่พัก พอลงจากรถได้พวกเราก็ชื่นชมบรรยายรอบๆ ก่อน ก่อนที่จะขึ้นที่พัก หลังจากนั้น สัก 10 นาที ก็พากานเปิดห้องแล้วก็จัดที่นอน อาบน้ำ เตรียมตัวกานไปกินเลี้ยงในสวนผลไม้ที่น่าสนุกมากๆๆ ซึ่งบรรยาการในคืนนั้น ฝนตกด้วย อากาศเย็นสบายจนหนาวเลยละ!! ซึ่งคืนนั้น น่าอิจฉา พี่แหวนกับพี่ดรีม มากๆๆ เพราะเค้ามากานเป้นคู่รัก แต่เราม่ายมีก็ยังมี หนาและวัน เป็นเพื่อนคลายเหงาได้อ่ะ
ตลอดระยะเวลาคืนนั้น พวกเราก็ๆไม่ได้นอน เพราะกิน ร้องคาราโอเกะ กานทั้งคืนเลย!! หนึ่งก็ร้องเพลงลูกทุ่งตามความชอบ ไปทั้งหมดประมาณ 20 เพลงได้ ร้องจนเสียงม่ายมี พอเหนื่อยก็เปลี่ยนไมค์ไปให้เพื่อนๆ คนอื่นๆ ร้องบ้าง ทั้งพี่แหวน ปอน หนา !!! แต่ มันสนุกมากกว่านั้น เมื่อมีพี่แบงค์ วงแคลทตัวจริงมา (คือ พี่ดรีม) และน้องแบงค์ วงแคลทตัวรอง (วัน เพื่อนหนา) มาร้องเพลงให้ฟัง มันเป็นอะไรที่ลงตัวมากเลย พวกเราคนที่นั่งฟังก็ขำกานจนขากรรไกรค้างเลยล่ะ!!! พวกเรากินเลี้ยงกานปาไปจน ตี 3 เริ่มเหนื่อยแล้ว ก็พากานเก็บข้าวของแล้วก็เดินกับมานอน !_!มีรัยจะบอก ตอนที่เราจะนอนนั้น พวกเราต้องนอนร่วมกาน ใครทำรัย ก็เห็นหมดแหละ ว๊าวๆๆๆ!_!
เมื่อรุ่งเช้า ก็พากานอาบน้ำแต่งตัวไปเที่ยวต่อ การเที่ยวของเราที่แรกนั้น คือ การล่องแก่ง มันส์มากๆๆๆ มันเป็นอะรัยที่สนุกสนานที่สุดเลยละ ต่อจากนั้นพวกเราก็ตระเวนออกไปเที่ยวทุกที่ๆ อยากไป จนประมาณ 4 โมงเย็น ก็เดินทางไปเที่ยวที่น้ำตกสาริกา เป็นที่สุดท้ายในวันนี้
หลังจากเที่ยวเสร็จ เดินทางกลับรีสอท แล้วก็พากานอาบน้ำเก็บของ รอกลับบ้าน ในระหว่างที่รอกลับนั้น พวกเราทั้งหมด หมดเรี่ยว หมดแรง เลยละ!!!!! เหื่อยกานสุดๆ ไปเลย แล้วคืนนั้นพวกเราก็เดินทางกลับมาถึงบ้านประมาณ 5 ทุ่ม เที่ยงคืนของคืนวันที่ 1 พฤศจิกายน 51
บทความจาก หนึ่งฤทัย บุญนาง ผู้ที่ได้ร่วมการเดินทางในครั้งนี้
